Το έργο του Bernard-Marie Koltès, «Η νύχτα μόλις πριν από τα δάση» θα μας παρουσιάσει, για μία μόνο παράσταση, το Εθνικό Θέατρο στη σκηνή Νίκος Κούρκουλος την Παρασκευή 17 Μαΐου 2013.
Συνέντευξη-επιμέλεια κειμένου: Μαριάννα Παπάκη
Πρόκειται για μία εξαιρετική γερμανική παραγωγή, σε σκηνοθεσία του Matthias Jochmann και με ερμηνευτή του μονολόγου τον Heiko Raulin.
Η παράσταση παρουσιάστηκε με μεγάλη επιτυχία στο φημισμένοΘέατρο
Λίγες ώρες πριν την αναχώρησή του για τηνΑθήνα, ο σκηνοθέτης Matthias Jochmann μας είπε για το έργο του Κολτές που επέλεξε να ανεβάσει:
«Αυτός ο μονόλογος του Κολτές, γραμμένος το 1977, έκανε τον συγγραφέα αμέσως διάσημο. Από τότε ο Κολτές μεταφράστηκε σε πολλές διαφορετικές γλώσσες και τα έργα του παίζονται σε όλο τον κόσμο από τις αρχές της δεκαετίας του ’80. Το έργο είναι γραμμένο σε μία μόνο πρόταση, έτσι είναι αρκετά έντονη η πρόκληση να το ανεβάσεις στο θέατρο και να το προσαρμόσεις για μια θεατρική σκηνή. Πώς μπορείς να προσαρμόσεις ένα έργο που έχει γραφτεί με μια ανάσα; Αυτή η απνευστί γραφή έχει να κάνει και με τη φόρμα του κειμένου και με το περιεχόμενο».
Αναφερόμενος στην υπόθεση του έργου ο σκηνοθέτης προσθέτει πως εμείς, διαβάζοντας το κείμενο, αντιλαμβανόμαστε έναν άντρα που περπατάει στους βρεγμένους δρόμους μιας μεγάλης πόλης και συνομιλεί με «κάποιον». Αλλά σε κανένα σημείο δεν γίνεται φανερό εάν μιλάει σε κάποιον συγκεκριμένο άνθρωπο – ακόμα και στον εαυτό του – ή σε πολλά άτομα. Μιλάει για πολλά προσωπικά θέματα όπως και για κοινωνικά προβλήματα – και τα δύο καθορίζουν το ένα το άλλο, συμπληρώνει ο Matthias Jochmann.
Ερωτηθείς για τα στοιχεία στο έργο αλλά και γενικότερα στη γραφή του Κολτές που τα βρίσκει ελκυστικά, ο Matthias Jochmann αναφέρει: «Προσπαθώντας να βρω έναν τίτλο για το τι είναι το έργο, σε τι αναφέρεται, θα έλεγα πως κάνει λόγο για τις ανάγκες. Πιστεύω πως, στη σημερινή δυτική κουλτούρα, μοιάζει σχεδόν απίθανο να δείξεις, ακόμη και να μιλήσεις για τις προσωπικές σου ανάγκες στο κοινό χωρίς να γίνεις ενοχλητικός. Το κύριο θέμα μοιάζει να είναι, η επιβίωση του ισχυρότερου. Αλλά αυτό σημαίνει πως κανένας δεν επιτρέπεται να είναι εύθραυστος αλλά ούτε και συναισθηματικός. Κατά τη γνώμη μου ο δυτικός πολιτισμός έχει ανάγκη από περισσότερη ευαισθησία – τόσο για ανθρωπιστικά όσο και για πολιτικά θέματα. Ο Κολτές είναι ο συγγραφέας μιας ρωμαλέας, μερικές φορές βίαιης γλώσσας. Αλλά την ίδια στιγμή είναι πάντα ποιητικός, ευαίσθητος και συναισθηματικός.
Ο Matthias Jochmann αναφερόμενος στο ελληνικό κοινό που θα παρακολουθήσει την παράσταση λέει: «Θα δείτε έναν έντονο μονόλογο ενός ξένου που μιλά για πράγματα που πολλοί άνθρωποι σκέφτονται, για προσωπικές ανάγκες, για πολιτικά θέματα. Εάν έχετε ανοιχτούς ορίζοντες, θα δείτε με μία φράση, μια πολύ διαφορετική οπτική για τη ζωή».
πηγη:inews.gr
